Filmy porwanie, gwałt. Zestawienie najlepszych i najpopularniejszych filmów w których występuje porwanie, gwałt . Zobacz zwiastuny, oceny, oraz dowiedz się kto reżyserował i jacy aktorzy występowali w tych filmach.
Dokładnie 20 lat temu, 20 sierpnia 1993 r. premierę miał głośny film Marka Piwowskiego „Uprowadzenie Agaty". Powstał na kanwie historii, którą przez cały rok żyły polskie media. Tytułowa Agata była czytelnym nawiązaniem do Moniki Kern, córki Andrzeja Kerna, wicemarszałka Sejmu, polityka Porozumienia Centrum. Wszystko zaczęło się 29 czerwca 1992 r., gdy Kern opowiedział w telewizji o porwaniu i przetrzymywaniu swojej córki, po czym zaapelował o pomoc. W mediach obowiązującą wersję wydarzeń wyznaczył „Mezalians" – reportaż Jacka Hugo-Badera w „Gazecie Wyborczej". Historię przedstawiano następująco: ważny polityk, po tym, jak jego nastoletnia córka ucieka z domu ze swoim chłopakiem, wykorzystuje wpływy, by sprowadzić dziecko do... Dostęp do treści jest płatny. Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną. Ponad milion tekstów w jednym miejscu. Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej" ZamówUnikalna oferta
Od piątku w kinach. Już w piątek do kin w całej Polsce trafi film "Porwany". Obraz reżysera "Czasu religii" i "Witaj, nocy" Marco Bellocchio opowiada prawdziwą historię, która miała miejsce w połowie XIX stulecia. To wtedy w Bolonii żołnierze papieża Piusa IX wdarli się do domu żydowskiej rodziny i zabrali 7-letniego Edgaro.

Opublikowano: 2013-08-20 10:30:13+02:00 Dział: Kultura Kultura opublikowano: 2013-08-20 10:30:13+02:00 materiały prasowe 20 sierpnia 1993 r. premierę miał film Marka Piwowskiego „Uprowadzenie Agaty”. Obraz stał się symbolem miłosnego kina drogi „made in Poland”. Ta z pozoru prosta historia zakazanej miłości ma jednak swoje drugie dno. Film przyczynił się bowiem do upadku znanego polskiego opozycjonisty antykomunistycznego i potem polityka Porozumienia Centrum Andrzeja Kerna. Tytułowa postać Agaty była oparta na córce ówczesnego wicemarszałka Sejmu. Wszystko zaczęło się 29 czerwca 1992 r., gdy Kern opowiedział w telewizji o porwaniu i przetrzymywaniu swojej córki, po czym zaapelował o pomoc. W mediach obowiązującą wersję wydarzeń wyznaczył „Mezalians” – reportaż Jacka Hugo-Badera w „Gazecie Wyborczej”. Historię przedstawiano następująco: ważny polityk, po tym, jak jego nastoletnia córka ucieka z domu ze swoim chłopakiem, wykorzystuje wpływy, by sprowadzić dziecko do domu, a rodzinę niechcianego narzeczonego zniszczyć. przypomina „Rzeczpospolita”. Gazeta zwraca uwagę, że film Marka Piwowskiego powstał w zaskakująco szybki sposób. Jego realizacja zajęła jedynie 3 miesiące. Twórcy produkowanego przez Lwa Rywina filmu przedstawili Kerna jako zdemoralizowanego polityka, który prześladuje córkę. „Uprowadzenie Agaty” oznaczało koniec kariery polityka PC. W Sejmie nawet głosowano nad odwołaniem go z funkcji wicemarszałka. Wniosek jednak przepadł, co Bronisław Geremek uznał za kompromitację . czytamy w „Rz”. Kilka lat po wydarzeniach powstały dwa ważne teksty o sprawie Kerna. W tekście „Najłatwiej zabić gazetą” z „Plusa Minusa” prokurator Elżbieta Cyrkiewicz, prowadząca śledztwo w tej sprawie, przyznała, że miała dowody na to, iż nagonka na wicemarszałka miała podtekst polityczny, a wszystko zostało odgórnie zorganizowane. Istotny tekst o Kernie napisał też Grzegorz Wierzchołowski w „Gazecie Polskiej”. Autor przypomniał antykomunizm Kerna oraz jego walkę z układami w III RP. Sprawa Andrzeja Kerna była najbardziej haniebną prowokacją III RP, w której wzięły udział jej zakłamane media do spółki z byłymi esbekami. Człowiek, który w PRL zapisał piękną opozycyjną kartę, występując jako adwokat w procesach opozycjonistów, w "wolnej" Polsce został zniszczony. pisał dziennikarz. Gazeta przypomniała jakie było rzeczywiste tło ucieczki z domu córki Kerna Moniki. Po poznaniu swojego chłopaka zaczęła z wrogością odnosić się do najbliższych, przestała zajmować się szkołą... Nic zatem dziwnego, że po zniknięciu nieletniej córki Andrzej Kern natychmiast zawiadomił łódzką prokuraturę, która zatrzymała i przesłuchała rodziców Maćka (podejrzanych o ukrywanie dziewczyny). Po apelu ojca o odnalezienie dziewczyny, na polityka spadła lawina krytyki głównie postkomunistycznych mediów. W napaściach przodowały "Nie", "Trybuna" oraz "Gazeta Wyborcza", która najpierw piórem Jacka Hugo-Badera nakreśliła dwa rodzinne portrety (zacofana i agresywna familia Kernów vs. prosta, ale cudowna rodzina Malisiewiczów), a potem śledziła rozwój wypadków, poddając je odpowiedniej interpretacji. czytamy w „GP”. Tygodnik przytacza opinie takich dziennikarzy „GW” jak Wojciech Maziarski czy Piotr Pacewicz, którzy pisali o tym, że idealnym miejscem dla Kerna były Egipt. „Do krytyki "fundamentalizmu" Kerna przyłączyli się także pisarz (i eksagent) Andrzej Szczypiorski oraz Piotr Najsztub, który w walentynki roku 1993 opisał nieskazitelną jakoby miłość Moniki i Maćka w tekście zatytułowanym "120 procent uczucia"- przypomina Wierzchołowski. W nagonkę zaangażowali się też politycy. Po latach w wywiadzie dla „Rzeczpospolitej” Monika Kern powiedziała: To jest tak, jakby w pewnym momencie przyszli, odegrali rolę w spektaklu i zniknęli. Kostiumy zabrane, dekoracja sprzątnięta. Najwięcej szkód politykowi wyrządził jednak film Marka Piwowskiego „Uprowadzenia Agaty” z 1993 roku. Tuż przed wyborami do parlamentu. "GP" przypomniała też o lustracyjnych problemach reżysera Marka Piwowskiego i jego słowa podczas realizacji filmu. "Wyrosły w nas przegrody społeczne nie do przebycia. Nowa elita, nowa władza broni swych pozycji równie brutalnymi sposobami jak poprzednia"- mówił. Przed premierą filmu w księgarniach ukazała się też reklamowana przez media książka "Pamiętnik Anastazji P.", będąca zmyślonym zapisem erotycznych podbojów w Sejmie z politykami w rolach głównych. Wyrok za niepokorną postawę w PRL i III RP został więc wreszcie na zasłużonym adwokacie wykonany. W połowie 1993 r. - gdy krótka kariera polityczna marszałka dobiegła końca - jedynie dla rodziny, znajomych i nielicznych prawicowych gazet Andrzej Kern był nadal tym, kim wbrew wszystkim kłamstwom pozostał: człowiekiem niezwykłej uczciwości, mądrości i odwagi. kończył swój tekst Grzegorz Wierzchołowski w "Gazecie Polskiej". Andrzej Kern zmarł 29 listopada 2007 r. W 2009 r. reżyser Grzegorz Królikiewicz nakręcił o nim film dokumentalny pt. „Kern”, w którym opowiedział prawdziwą historię uprowadzenia Moniki. TVP nie zdecydowała się jednak na jego emisję. „Uprowadzenie Agaty” wciąż jednak jest w szerokiej dystrybucji jako miłosna historia z nikczemnym prawicowym politykiem w tle. Polska/Rzeczpospolita Publikacja dostępna na stronie:

Taken (Uprowadzona) Reżyser: Morel Pierre. 0,0. ( 0) 57,49 zł. Dodaj do koszyka. Sprzedaje dvdmax 4,8 ( 11491 ocen) Zobacz produkty. Wysyłka w 9-10 dni rob. Dostawa i płatność.
Filmy o gotowaniu i jedzeniu to najbardziej smakowity gatunek, który od pewnego czasu robi zawrotną karierę. One nie tylko znakomicie zaostrzają apetyt, ale także inspirują do kulinarnych eksperymentów i odkrywania nowych smaków. Oto 10 najlepszych filmów z jedzeniem w roli głównej. Filmy o jedzeniu i gotowaniu mogą filmowcom nastręczyć kłopotów. Trudno tu bowiem sugestywnie pokazać smak. Jednak wraz z rosnącą popularnością tematyki kulinarnej pojawia się coraz więcej godnych polecenia produkcji. Najczęściej tematyka kulinarna pojawia się w komediach, choć nie jest to regułą. Zaletą filmów „jedzeniowych” jest inspirowanie do kulinarnych eksperymentów i do próbowania nowych potraw oraz smaków. To z filmu po raz pierwszy usłyszałam o Croque Monsieur, czyli zapiekanej francuskiej kanapce, która pojawiła się w komedii „To skomplikowane”. Z kolei, dzięki babeczkom z filmu „Paterson” przekonałam się dobitnie, jak ważna jest prezentacja dań. A po obejrzeniu „Tost. Historia chłopięcego głodu” upiekłam swoją pierwszą tartę cytrynową. Mam nadzieję, że do takich kulinarnych odkryć zachęcą was poniżej wymienione filmy. To top 10 filmów o gotowaniu i jedzeniu. Przeczytaj także: Akcesoria, które powinny być w każdej kuchni 10. SOUL KITCHEN (2009) Zestawienie otwiera niemiecki film „Soul Kitchen” o właścicielu restauracji w Hamburgu. Zinosowi nie wiedzie się w życiu, ani w kuchni. W końcu zatrudnia szefa kuchni, który właśnie został wyrzucony z pracy z ekskluzywnej restauracji za to, że nie chciał podgrzać klientowi gazpacho. Początkowo nowy kucharz gwiazdorzy i współpraca nie układa się najlepiej. W końcu jednak zaczyna gotować to co chce. Gdy nic go nie ogranicza, wznosi się na kulinarne wyżyny, a lokal staje się miejscowym przebojem. Ten film ogląda się z prawdziwą przyjemnością. Główne danie: Zupa mistrza akupunktury 9. RATATUJ (Ratatouille, 2007) Trochę niespodziewanie na listę trafił film animowany, a do tego ze szczurem w roli głównej. Remy chce zostać kucharzem. Pewnego dnia trafia do renomowanej francuskiej restauracji, gdzie zdobywa kulinarne szlify. Ten film z przyjemnością oglądają wszyscy widzowie, niezależnie od wieku. Pokazuje, że gotowanie może być prawdziwą pasją i sztuką zarazem. Główne dan3. SMAK CURRY (The Lunchbox, 2013) Jedzenie potrafi zbliżać, a nawet odmienić ludzkie życie. O tym przekonuje indyjski film „Smak curry”, który jednocześnie stanowi wspaniałą lekcję na temat kultury jedzenia w Indiach. Kobieta codziennie wysyła mężowi obiad do pracy za pośrednictwem tak zwanych dabbawala. Pewnego dnia to, co przygotowała pomyłkowo trafia do innego mężczyzny. Jedzenie tak go zachwyca, że postanawia wysłać liścik do nieznajomej. Między nimi zaczyna rodzić się smakowita, a zarazem subtelnie zarysowana więź. Danie główne: Curry 2. UCZTA BABETTE (Babettes gæstebud, 1986) Akcja tego filmu rozgrywa się w XIX wieku w bardzo ascetycznej społeczności. Tytułowa Babette jest pomocą domową w domu dwóch starszych sióstr. Tak jak one żyje bardzo skromnie. W końcu jednak chce pójść we własną stronę. Zanim jednak opuści dom swoich chlebodawczyń, postanawia dla nich i ich przyjaciół urządzić przyjęcie. Kolacja zamienia się w prawdziwą ucztę, która odmienia coś w sercach wszystkich biesiadników. Jedzenie ma tu wymiar niemal duchowy. Danie główne: Przepiórki w sarkofagach 1. SZEF (Chef, 2014) Ten film niezawodnie wprawi was w dobry humor. Carl Casper jest szefem kuchni z aspiracjami. Jednak właściciel restauracji, w której pracuje nie podziela jego ambicji, co nieuchronnie prowadzi do konfliktu. Gdy Carl traci pracę, na nowo odkrywa radość z gotowania w foodtrucku. Z kuchni na kółkach sprzedaje kanapki kubańskie, które staje się hitem na ulicach amerykańskich miast. Tego filmu lepiej nie oglądać na pusty żołądek. Danie główne: Kanapka kubańska
W 2004 roku widzowie otrzymali niepozorny, pełnometrażowy film o porwaniu, w którym uwięzieni ludzie byli zmuszani do oswobodzenia się ze straszliwych pułapek. Pierwsza odsłona bazowała na zaskakującym zwrocie akcji w finale, którego efekt próbowano skopiować jeszcze kilka razy, ale całość szybko upodobniła się do „Oszukać
Świat Kościół Wiara Inteligentne Życie Po godzinach Czytelnia Blogi Magazyn Wideo Magazyn 2020-04 4 lata temu / kw Jak często słyszałeś sprośne żarty o kobietach? Nieeleganckie uwagi na temat ich wyglądu? Ile razy spotkałeś z tym, że ktoś wykorzystał ich słabość? Ten film pokazuje do czego to prowadzi. Zobacz, jak ochronić swoją córkę / dziewczynę przed tragedią. Tworzymy dla Ciebie Tu możesz nas wesprzeć. Tematy w artykule Podziel się linkiem do artykułu ze znajomym Rekomendowane dla Ciebie / Polecane artykuły
Główny bohater naszej opowieści filmowej. Senior Getty był słynnym amerykańskim magnatem paliwowym okrzykniętym najbogatszym człowiekiem świata. W chwili śmierci jego majątek wyceniony został na prawie 2 biliony dolarów. Biznesmen był też znany ze swojego skąpstwa, o którym świadczy m.in. słynna historia porwania jego wnuka Komedie romantyczne, melodramaty i ekranizacje popularnych powieści. Jeżeli od czasu do czasu lubicie po prostu dać upust emocjom i popłakać sobie na wzruszającym filmie, to te produkcje koniecznie musicie nadrobić! Co do tego, że kino ma moc terapeutyczną, nie ma chyba żadnych wątpliwości. Bo to, co może dać nam terapia - czyli bardzo często poczucie oczyszczenia, oswobodzenia z negatywnych emocji, może dać również wizyta w kinie albo seans w domowym zaciszu. Zarówno podczas seansu terapeutycznego, jak i filmowego, mogą zdarzyć się łzy, czyli jeden ze sposobów radzenia sobie z emocjami. Dla wielu bardzo wyzwalający i oczyszczający. Kiedy ostatni raz płakaliście na filmie? Bardzo możliwe, że dawno. A może robicie to notorycznie? Czy jest Wam dzięki temu lepiej? Jeśli tak, to mamy dla Was kilka pewniaków, dostępnych w stale powiększającej się bibliotece serwisu Netflix, przy których łzy poleją się z Waszych oczu strumieniami. Smutne filmy, na których sami płakaliśmy w kinie Kafarnaum, reż. Nadine Labaki Ostatni film libańskiej reżyserki Nadine Labaki jest pod wieloma względami niezwykły. Ogląda się go jak dokument, a aktorzy to w głównie naturszczycy, których reżyserka znajdywała głównie na ulicy Bejrutu Tam też znalazła odtwórcę głównej roli 12-letniego Zaina. Chłopiec zamiast chodzić do szkoły jak jego rówieśnicy, pracuje i pomaga rodzicom utrzymać dom. Nie jest tam dobrze traktowany, dlatego pewnego dnia decyduje się pozwać ich za to, że... się urodził. Przejmująca opowieść, której nie da się obejrzeć bez łez w oczach. Historia małżeńska, reż. Noah Baumbach Jak rozwieść się, kiedy nadal kocha się drugą osobę, a w dodatku wspólnie wychowuje dziecko? Ten temat, na podstawie własnych przeżyć, postanowił podjąć Noah Baumbach. A w rolach głównych obsadził gwiazdy: Scarlett Johansson i Adama Drivera. Ich dialogi i monologi do czysty majstersztyk. Trudno nie poczuć emocji dwojga dorosłych ludzi, którzy nie potrafią się już ze sobą dogadać, ale nie potrafią też z dnia na dzień zapomnieć, że do tej pory byli dla siebie całym światem. Przygotujcie paczkę chusteczek! Na zawsze razem, reż. Mikhaël Hers David ma 24 lata, dorywcze prace i młodzieńcze marzenia. W wolnych chwilach pomaga siostrze w opiece nad Amandą – uroczą 7- letnią, dziewczynką. Jeden dzień, jedna chwila zmienia ich dotychczasowe życie. Tragiczny w skutkach atak terrorystyczny w Paryżu zabiera Amandzie mamę, a Davidowi siostrę. Oboje muszą odnaleźć się w nowej rzeczywistości, mając tylko siebie nawzajem. Na zawsze razem to film o miłości, zaufaniu i poczuciu bezpieczeństwa. I idealny materiał na przepłakany wieczór przed ekranem. Smutne filmy, żeby sobie popłakać – co warto obejrzeć Lion. Droga do domu, reż. Garth Davis Ta historia wydarzyła się naprawdę. A jak to zwykle bywa w takich przypadkach, już z założenia zapowiada milion powodów do wzruszeń. Szczególnie, kiedy przez połowę filmu na ekranie widzimy zdanego tylko na siebie kilkuletniego chłopca samotnie podróżującego po Indiach. Kiedy juz jako dorosły i mający nowych kochających rodziców, postanawia odnaleźć swoich prawdziwych bliskich, jeszcze trudniej powstrzymać łzy. W rolach głównych Dev Patel, Nicole Kidman, Rooney Mara i genialny Sunny Pawar. Uwierz w ducha, reż. Jerry Zucker To jeden z największych kinowych przebojów lat 90. A przy okazji niezły wyciskacz łez. Sam (Patrick Swayze) zostaje postrzelony na ulicy. Kiedy jego żona Molly (Demi Moore) stara się jakoś poradzić z utratą ukochanego, on stara się być jak najbliżej niej jako... duch. Ponieważ okazuje się, że jego śmierć nie była przypadkowa, a Molly również może grozić niebezpieczeństwo, postanawia ją chronić. Nawiązuje w tym celu kontakt z medium (Whoopi Goldberg). Film zdobył pięć nominacji do Oscara i ostatecznie dwie statuetki. Klasyk! Mój przyjaciel Hachiko, reż. Lasse Hallström Na tym filmie się nie płacze. Na tym filmie się beczy i to przez większość seansu. Kolejna produkcja oparta na faktach, gdzie głównym bohaterem jest pies. I to nie byle jaki, bo niezwykle inteligentne stworzenie rasy akita, którego panem zostaje szanowany profesor (Richard Gere), ukochany mąż i ojciec. Pewnego dnia nie wraca do domu. Na dobre. Hachiko czeka na niego na stacji, dokładnie tak, jak robił to każdego dnia przed śmiercią swojego pana. Już samo opisywanie tej historii sprawa, że mamy łzy w oczach... Zobacz także: Manchester by the Sea, reż. Kenneth Lonergan Film, który w końcu pokazał, który z braci Afflecków ma prawdziwy talent. I przy okazji przyniósł Caseyemu, bo oczywiście o nim mowa, Oscara za najlepszą rolę męską, bo naprawdę wybitną. Jego bohater Lee Chandler w dramatycznych okolicznościach traci dwójkę dzieci. To przyczynia się do rozpadu jego małżeństwa z Randi (Michelle Williams), która wini go za tragedię. Niedługo później umiera jego ukochany brat (Kylie Chandler), a Lee bierze pod opiekę swojego bratanka, nastoletniego Patricka (Lucas Hedges). Kino najwyższych lotów! Gwiazd naszych wina, reż. Josh Boone Najpierw był książkowy bestseller autorstwa Johna Greena. To na jego podstawie Josh Boone zrealizował jeden z najpopularniejszych wśród nastolatków obraz, bo również o nastolatkach. Głównymi bohaterami są Hazel (Shailene Woodley) i Gus (Ansel Elgort). Ona ma zdiagnozowanego raka, on amputowaną nogę. Łączą ich nie tylko ciężkie doświadczenia, ale również miłość do książek. Z kolei z miłości do Hazel, Gus postanawia spełnić jej największe marzenie. Paczka chusteczek podczas seansu może nie wystarczyć. Kocham cię, reż. Richard LaGravenese Ten film również powstał na podstawie bestsellerowej powieści i szybko stał się jednym z najpiękniejszych obrazów o miłości. Gerry (Gerard Butler) i Holly (Hilary Swank) to młode małżeństwo marzące o dziecku. Plany zaprzepaszcza nagła śmierć mężczyzny, który jak się okazuje, zdążył jednak napisać do swojej ukochanej kilkanaście listów. A w każdym z nich wskazówki, jak pogodzić się z utratą ukochanej osoby. Słodki listopad, reż. Pat O'Connor Nelson (Keanu Reeves) i Sara (Charlize Theron) nie robią na sobie dobrego pierwszego wrażenia. On jednak przystaje na jej ofertę i przez miesiąc decyduje się spędzać z nią czas, próbując wyleczyć się ze swojego pracoholizmu. Niestety, okazuje się, że o ile on ma szansę na dojście do zdrowia, ona niekoniecznie. Listopad okazuje się być najpiękniejszym, a zarazem najsmutniejszym miesiącem w ich życiu. Nie oszczędzajcie łez na tym filmie! Niech będzie teraz, reż. Ol Parker Kolejny film o umierającą na śmiertelną chorobę nastolatce, Tessie (Dakota Fanning), której ostatnią szansą na zasmakowanie tego, co w życiu ważne i piękne, staje się nowy sąsiad, Adam. Jest on zarazem jednym z punktów na jej liście, a mianowicie wyzwaniami, jakie zamierza podjąć, nim jej zabraknie. Tkliwa i przewidywalna, ale mimo wszystko niezwykle poruszająca historia. I absolutna gwarancja łez. Szkoła uczuć, reż. Adam Shankman Klasyk. I na pewno zdaniem wielu, jeden z najpiękniejszych filmów o miłości. Choć scenariusz jednak mało oryginalny. Ona jest wycofaną nastolatką, on szkolnym gwiazdorem. I mimo, że każdy z nas wie, jak to się skończy, brniemy w to dalej. Bo chcielibyśmy, żeby postacie, jakie stworzyli Mandy Moore i Shane West, przytrafiały nam się także w prawdziwym życiu. Pamiętnik, reż. Nick Cassavetes Jeśli ktoś nie płakał na Pamiętniku, to znaczy, że nie ma serca! Rachel McAdams i Ryan Gosling, a raczej ich bohaterowie - Allie i Noah - są pewnie dowodem na to, że prawdziwe uczucie przerwa wszystko. I wmawiają to sobie za każdym razem, kiedy oglądają ten film. Bo wzruszenie podczas seansu to nie wszystko. Tego filmu po prostu nie da się obejrzeć tylko raz! Twój na zawsze, reż. Allen Coulter Lubimy Roberta Pattinsona w tym filmie i nic na to nie poradzimy. Nic nie poradzimy również na to, że doprowadza nas do łez, wcielając się w postać Tylera, chłopaka niestroniącego od kłopotów. Pewnego dnia, w wyniku bójki w jaką się wdaje, poznaje Ally, córkę funkcjonariusza policji. Szybko zamierza ją uwieść, a następnie równie szybko porzucić. Ale okazuje się, że to wcale nie takie proste, jak zakładał. I że cię nie opuszczę, reż. Michael Sucsy Co zrobilibyście, gdyby Wasz ukochany lub ukochana w wyniku wypadku doznał uszkodzenia czaszki, a w rezultacie zapomniał o Waszym istnieniu? Bardzo możliwe, że podjęlibyście takie samie kroki, jak Leo, grany przez Channinga Tatuma. Postanawia on zrobić wszystko, by Paige (Rachel McAdams) zakochała się w nim na nowo! Brzmi jak idealna okazja, do zużycia przynajmniej pudełka chusteczek, prawda? Trzy kroki od siebie, reż. Justin Baldoni Nagradzany melodramat, w którym główne role zagrali Cole Sprouse (Riverdale, Nie ma to jak hotel) i Haley Lu Richardson (Gorzka siedemnastka, Split), to propozycja idealna przede wszystkim dla wrażliwych i sentymentalnych nastolatków. Podobnie jak w Szkole uczuć czy Gwiazd naszych wina, tutaj także mamy do czynienia z motywem poważnej choroby, w tym przypadku mukowiscydozy. Gwarantujemy, że ta poruszająca do głębi historia z pewnością wyciśnie z Was niejedną łzę. Samotny mężczyzna, reż. Tom Ford Bardzo często to, co piękne, bywa też smutne. I taki właśnie jest film Toma Forda oraz historia głównego bohatera, profesora uniwersyteckiego George'a Falconera (Colin Firth). George przeżywa żałobę w związku z odejściem jego ukochanego. I co za tym idzie, czuje się bardzo samotny. A jak wiadomo, z samotnością każdy radzi sobie na swój sposób. George jest o krok od dramatycznego posunięcia. Jeden dzień, reż. Lone Scherfig Ten film, jak i książka o tym samym tytule, na podstawie której powstał, to dowód na to, że jeden dzień może zmienić wszystko. Lepiej jednak nie myśleć o tym, czy i kiedy przyjdzie i być uważnym, by nie zaprzepaścić uczucia i nie stracić osoby, jakim ja darzymy. Tego uczą nas filmowi Emma (Anne Hathaway) i Dexter (Jim Sturgess). Siedem dusz, reż. Gabriele Muccino Ben (Will Smith) jest sprawcą wypadku, w którym ginie siedem osób. To wydarzenie diametralnie zmienia jego życie i jednocześnie wyznacza cel - zmienić życie siedmiu najbardziej potrzebujących osób. Film może i nie należy do najwybitniejszych, ale jeśli chodzi o doprowadzenie widza do łez, sprawdzi się idealnie. Other people, reż. Chris Kelly „Niesamowity”, „śmiały”, „genialnie zagrany” – to tylko kilka cytatów z niezwykle entuzjastycznych recenzji głośnego dramatu z 2016 roku z Jessem Plemonsem (Breaking Bad, Fargo, Black Mirror) i Molly Shannon (Igraszki losu, Biały Lotos, Obiecująca. Młoda. Kobieta.) w obsadzie. Rozgrywająca się w Nowym Jorku opowieść o stawiającym pierwsze kroki w zawodzie scenarzysty mężczyźnie, który jednocześnie próbuje pozbierać się po wyjątkowo bolesnym rozstaniu i opiekować swoją chorą matką. Film jest aktualnie dostępny w ofercie polskiego Netflixa. Twój Simon, reż. Greg Berlanti Jeśli szukacie filmu, na którym można się popłakać, a przy okazji lubicie oglądać na ekranie historie z wątkami LGBT, to ten młodzieżowy dramat z 2018 roku powinien z marszu znaleźć się na Waszej liście produkcji, które naprawdę powinniście obejrzeć. Twój Simon to poruszająca ekranizacja bestsellerowej powieści pod tytułem Simon oraz inni homo sapiens z Nickiem Robinsonem (Ponad wszystko, Jurassic World) i Joshem Duhamelem (Transformers, Och, życie, Bezpieczna przystań) w roli ojca tytułowego bohatera. Ten film również obejrzycie na Netflixie. Mamy nadzieję, że powyższe propozycje trafią w Wasz filmowy gust! Smutne filmy, czyli z fabułą skonstruowaną w taki sposób, że trudno nie współczuć bohaterom lub nie utożsamić się z nimi, sprawiają, że emocje biorą górę, a łzy same cisną się do oczu. Naszym zdaniem, od czasu do czasu warto pozwolić sobie na tego typu seanse. Czy w pojedynkę czy w towarzystwie, to już zostawiamy wam do decyzji. Tłumaczenia w kontekście hasła "o porwaniu pojawi" z polskiego na angielski od Reverso Context: Ciekawe czy wiadomość o porwaniu pojawi się w wiadomościach. zapytał(a) o 01:28 Filmy o porwaniach i przetrzymywaniach? Znacie jakieś filmy o ludziach, (najlepiej jakichś ważnych typu żołnierzy, ale nie koniecznie), którzy są przetrzymywani i torturowani? Nie, nie jestem jakimś psychopatą socjopatą, tylko po prostu potrzebuję tego. I nie za bardzo żeby to były horrory. :) Odpowiedzi पार्वती odpowiedział(a) o 01:30 O porwaniu i przetrzymywaniu licealnej gwiazdy sportu znam, jeżeli się liczy. Całkiem ,,Zauroczenie" Akilenge odpowiedział(a) o 01:42 3096 dnico prawa nie jest o żołnierzach czy torturach tylko o dziewczynie, która została porwana w wieku chyba 8 lat jak dobrze pamiętam i była przetrzymywana przez tytułowe 3096 dni (film na faktach) Zabojczy szept - porywaja dziecko, ktore jest demonem, a one sprawia, ze ci ktorzy je porwali umieraj z dziwnych przyczyn, polecam Gemini11 odpowiedział(a) o 02:08 3096 dni; Nostalgia Anioła (mniej); split (słaba końcówka, ale aktorstwo świetne); piła (wszystkie części); bez litości (2010); funny games (bardziej lubię wersje z 2007, w każdym razie polecam); ewentualnie Circle (2015), ale to taki średni film wg mnie Uprowadzona 1/2/3 Zaginiona kmbell72 odpowiedział(a) o 09:48 EKSPERTEsquire odpowiedział(a) o 13:05 Dowód życia (2000)Terytorium wroga (2011) Uważasz, że ktoś się myli? lub g0QJXyS.
  • uwgj9lkrvr.pages.dev/377
  • uwgj9lkrvr.pages.dev/263
  • uwgj9lkrvr.pages.dev/315
  • uwgj9lkrvr.pages.dev/299
  • uwgj9lkrvr.pages.dev/368
  • uwgj9lkrvr.pages.dev/350
  • uwgj9lkrvr.pages.dev/233
  • uwgj9lkrvr.pages.dev/301
  • uwgj9lkrvr.pages.dev/342
  • filmy o porwaniu i przetrzymywaniu